„Świat nie jest taki zły” to rozmowa pełna poruszającej szczerości, z ogromnym ładunkiem emocjonalnym ukrytym za subtelnie opowiedzianą historią.

Wyśpiewała setki piosenek. Występowała na scenach, na których stały Edith Piaf i Marlena Dietrich. Przyjaźniła się z wielkimi twórcami polskiej piosenki. Została uwieczniona w wierszu Zbigniewa Herberta. Przeżyła miłość do utraty tchu. Po śmierci Lucjana Kydryńskiego założyła teczkę „Żeby coś ze sobą zrobić”.

Nosiła spódnicę uszytą z tetry, tak jak to robiły modne Polki w czasach, gdy w sklepach świeciło pustką. Oddała hołd zwyczajnej kobiecie, śpiewając „Dwanaście godzin z życia kobiety”. Przyrządzała na obiad zielone warzywa i mówiła: „o nie!” na widok niektórych dziewczyn syna Marcina. Po śmierci Lucjana Kydryńskiego przez trzy miesiące żyła w przygniatającej rozpaczy…

*
Halina Kunicka. Niezwykle elegancka i piękna dama polskiej piosenki. A zarazem zwyczajna kobieta, niedoskonała, z troskami i niełatwymi wyborami, z rolami trudnymi do pogodzenia: piosenkarki, żony, matki, kobiety. „Świat nie jest taki zły” dla wielu będzie powrotem do czasów, kiedy byli szczęśliwi, czasów młodości, którym towarzyszyły piosenki śpiewane przez Halinę Kunicką.

„To się liczy i jest ważne to, że się było w drodze, że się pięknie szło”.


źródło opisu: http://www.znak.com.pl