Bohdan Królikowski sięga tym razem do wspomnień rodzinnych , do starych fotografii, listów i dokumentów. Przytacza dawne opowieści z Litwy, z Inflant, rysuje obrazy Syberii z początku XX wieku, międzywojennego Wilna, wspomina dzieciństwo w Toruniu, w wojennym Zamościu, powojenne lata szkolne i studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w czasach stalinowskich. Oszczędny, wyrazisty styl, wartki, "ułański" tok narracji i perspektywa świadka -bystrego obserwatora , a zarazem wyczulonego na szczegóły historyka kształtują swoisty charakter i klimat tej książki. Jest to wierne świadectwo minionych czasów, a jednocześnie dojrzały tekst literacki. To się czyta!